Laurowiśnia wschodnia na żywopłot – jak sadzić?
Laurowiśnia wschodnia (z łac. Prunus laurocerasus), nazywana także wawrzynośliwą to duży, intensywnie zielony krzew liściasty lub małe drzewko. Wywodzi się z Azji Mniejszej i Kaukazu. Jej chrakterystyczne cechy to ozdobne liście zielone cały rok i drobne, białe kwiaty pojawiające się wiosną. Laurowiśnia jest krzewem idealnym na żywopłot. W niniejszym artykule przedstawiamy najważniejsze informacje o tym, kiedy i jak sadzić laurowiśnie, by uzyskać najlepsze efekty.
Laurowiśnia wschodnia – gatunki
Krzew te posiada rozłożysty pokrój i osiąga wysokość nawet do 6 metrów wysokości. Okres kwitnienia przypada w maju: wypuszcza wówczas drobniutkie, białe kwiaty w gronach, które wydzielają ładny zapach. Najbardziej cenioną zaletą laurowiśni są jednak jej duże liście, błyszczące i ciemnozielone. Przypominają one nieco liście laurowe, co najważniejsze – nie gubi ich jesienią, więc krzew ten stanowi zieloną ozdobę ogrodu przez cały rok.
W zależności od gatunku, różne odmiany laurowiśni nadają się do różnych celów. Jedne wyglądają jak małe drzewka, inne doskonale zarastają szpalery, tworząc żywpłoty. Odmiany laurowiśni odróżniają się od siebie barwą i kształtem liści oraz przede wszystkim wysokością, do której dorastają krzewy. W Polsce dostępne są:
- ‘Otto Luyken’ – popularnie używana na żywopłoty, dosiąga wysokość do ok. 1-1,5 m wysokości. Kwitnienie na wiosnę i jesienią.
- ‘Microphylla’ – odmiana o bardzo drobnych liściach
- ‘Rotundifolia’ – charakteryzuje się okrągłymi liśćmi, osiąga wysokość nawet do 4 m.
- ‘Schipkaensis’ – odporna na mróz odmiana, osiąga wysokość do 2 m.
- ‘Zabeliana’ – wykorzystywana jako roślina okrywowa, ma niskie, płożące się pędy;
- ‘Marbled White’ – posiada nakrapiane biało liście
- ETNA ‘Anbri’ – odmiana o kolorowych liściach, które zmieniają barwę – od brązowej do jasno- i ciemnozielonej.
Stanowisko do sadzenia laurowiśni wschodniej
Miejsce dla laurowiśni powinno zapewniać ochronę przed wiatrem. Nie ma specjalnych wymagań, jeśli chodzi o nasłonecznienie, ale warto wybrać miejsce w cieniu lub półcieniu, na przykład pod koronami wysokich zimozielonych drzew. Będą one chroniły roślinę przed zbyt intensywnym słońcem.
Należy zadbać o ziemię na stanowisku. Laurowiśnia lubi żyzną, umiarkowanie wilgotną i bogatą w próchnicę glebę o zasadowym lub neutralnym odczynie oraz podwyższonej zawartości wapnia. Ziemię naokoło krzewu należy wyściółkować 5-centymetrową warstwą kory sosnowej.
Kiedy sadzić laurowiśnie wschodnią?
Tę odmianę krzewu sadzimy dwa razy w roku jesienią lub wiosną. Wysadzanie do gruntu w listopadzie pozwala roślinie rozwinąć korzenie przed zimą. Wiosną można laurowiśnie wysadzać do marca włącznie. Krzewy w pojemnikach mogą być wysadzane przez cały okres wegetacyjny, należy jednak pamiętać o odpowiednim nawadnianiu.
Jak sadzić żywopłot z laurowiśni wschodniej?
Laurowiśnię wschodnią na żywopłot obsadza się w większych grupach. Na początku należy wykopać dół o głębokości okoł. 40-70 cm i szerokości między 70 a 120 cm. Na dno wysypujemy warstwę drenażu ze żwiru albo kamyków zmieszanych ze świeżą ziemią. Zanim wsadzimy roślinę do tak przygotowanego podłoża namaczamy bryłę korzeniową wodą, by była wilgotna i przesiąknięta. Tak przygotowaną sadzonkę umieszczamy w dole, przysypujemy ziemią i lekko ugniatamy. Górna część rośliny powinna wystawać kilka centymetrów nad powierzchnię gruntu. Popularną praktyką jest wykopywanie obok krzewów niecek do zatrzymywania wody. Laurowiśnia wschodnia mocno się rozrasta, ma rozłożysty pokrój. Sadząc laurowiśnie wschodnią na żywopłot należy więc uwzględnić ten fakt i zachować minimum 50 cm odstęp między kolejnymi sadzonkami.
Żywopłot z laurowiśni wschodniej to piękne i praktyczne rozwiązanie dla każdego ogrodu. Niewymagająca w uprawie, wiecznie zielona roślina będzie cieszyła oko przez cały rok.
na żywopłocie laurowiśnia wygląda przepięknie